Love - Swami Vivekananda

I once had a friend who grew to be very close to me. Once when we were sitting at the edge of a swimming pool, she filled the palm of her hand with some water and held it before me, and said this: "You see this water carefully contained on my hand? It symbolizes Love."

This was how I saw it: As long as you keep your hand caringly open and allow it to remain there, it will always be there. However, if you attempt to close your fingers round it and try to posses it, it will spill through the first cracks it finds.

This is the greatest mistake that people do when they meet love...they try to posses it, they demand, they expect... and just like the water spilling out of your hand, love will retrieve from you .

For love is meant to be free, you cannot change its nature. If there are people you love, allow them to be free beings.

Give and don't expect.

Advise, but don't order.

Ask, but never demand.

It might sound simple, but it is a lesson that may take a lifetime to truly practice. It is the secret to true love. To truly practice it, you must sincerely feel no expectations from those who you love, and yet an unconditional caring."

What is LOVE & Who is the RIGHT PERSON

Somebody once told me that "Finding the right person is very hard and very wrong .....it is best to be the right person for the one you love and start from there...

You'll always end up disappointed when you set standards and define a "right person" for you...
and don't rush things....coz somewhere somehow God is preparing somebody for you." You can never be perfect...the person you love can never be perfect...but both of you can be perfect through love and prayers, and your love can be perfect through the both of you. But, no relationship is complete without God.....that's why we have marriage it's a bond not only between you and your loved one....but also with God.


Our relationships fail not because (s)he's not the right person....it's because we expected too much and we decided on our own.

Let God do the work...you may call it waiting time....but while you are waiting...pray. Let God guide you always...He knows better. No, He knows best. Love is not what you think it is....Sometimes we mistakenly feel that our first relationship will be our last.

Because we are overwhelmed with joy and romance, we forget to learn the meaning of true love. Some are saying that love is unselfish, blind, unconditional or simply denying oneself for the sake of someone very important in our life.

Others are saying love is immortal and can never be defined. When we think we're in love the first thing we almost wanted the whole world to know is that our love for someone very special can never be taken away from us.

We say this phrase "You are the most wonderful gift from GOD I have ever received..." And after a terrible fight or sometimes even a petty quarrel we then say "

You are the biggest mistake I've ever made for my entire life...!!!!". Now, how do you say and spell the word L-O-V-E? Are you really deeply into it?

Nobody can tell what love really is until experience speaks and whispers right into our ears.
Most of the time, these love promises like "Forever, till Death do us apart, etc." would end up "Never" and "We should part ways, I'm no longer happy with you! My love for you is DEAD!!!".

Many times we thought after having committed to someone and your trust to one another freezes down to zero degree "She/He ain't the right one."

But the big question anyone could not answer is "Is she/he the right one?" and "When is the right time?"

That made us stick to whom we are with. Will you always be waiting for the right person to come and the right time to commit?

A big YES is the answer. Don't be in a hurry to get into a relationship because you can never find love if you insist that you are already into it.

Try to find time to really understand your real feelings, to know who you really are, and what you really want in a relationship.

You're right, There is no such thing as a perfect relationship, but there's a compatible partnership that goes along with it.

If you already knew that you're too big to fit into a small sized t-shirt, don't give it a try. You'll probably break it and pay for the damages you have made.

If you knew and felt that the relationship will not last, don't go deeper into it. You'll just suffer the consequences and live like hell the rest of your life.

It's really hard to say goodbye though, but you can't make it any better by just pretending you still have the same feelings.

Try to let go and give yourself a chance to live life to the fullest. Give yourself a chance to grow and give your heart a much needed attention.

Then you will find that you have made the right decision and you made it all by yourself. More frequently than not, we all act in a hypocritical manner for some reason.

We call it love when we can't leave someone and see them crying as we try to let go. We are wrong, it's just pity.

We call it love when we're too attached and think that losing the one we love will somehow make us weak and unable to face the storms of life.

We misunderstood, its just that we're too much dependent to them. We call it love when we give our whole life to them, the wholeness of us and imagined that if they leave no one would accept us and our past.

We are mistaken, its just insecurity. But no matter what the definition is, the truth still remains that love isn't something you can buy nor beg.

It is real and existing. You can't touch it but you can feel it in your heart. You can't find it, but it will knock before you when you least expect it to come.

It can make you the happiest soul in heaven, but don't forget that it also can make you the most miserable person in the whole galaxy.

Selfless, Innocent Love

My wife called, 'How long will you be with that newspaper? Will you come here and make your darling daughter eat her food?

I tossed the paper away and rushed to the scene. My only daughter Sindu looked frightened; tears were welling up in her eyes. In front of her was a bowl filled to its brim with curd rice. Sindu is a nice child, quite intelligent for her age.

I cleared my throat, and picked up the bowl. 'Sindu, darling, why don't you take a few mouthful of this curd rice? Just for Dad's sake, dear.

Sindu softened a bit, and wiped her tears with the back of her hands. "Ok, Dad. I will eat - not just a few mouthfuls, but the whole lot of this. But, you should...' Sindu hesitated. 'Dad, if I eat this entire curd Rice, will you give me whatever I ask for?''Promise".

I covered the pink soft hand extended by my daughter with mine, and clinched the deal. Now I became a bit anxious. 'Sindu dear, you shouldn't insist on getting a computer or any such expensive items. Dad does not have that kind of money right now. Ok?''

No, Dad. I do not want anything expensive'. Slowly and painfully, she finished eating the whole quantity.

I was silently angry with my wife and my mother for forcing my child to eat something that she detested.

After the ordeal was through, Sindu came to me with her eyes wide with expectation. All our attention was on her.'Dad, I want to have my head shaved off, this Sunday!' was her demand.'Atrocious!' shouted my wife, 'A girl child having her head shaved off? Impossible!' 'Never in our family!' My mother rasped. 'She has been watching too much of television. Our culture is getting totally spoiled with these TV programs!''Sindu darling, why don't you ask for something else? We will be sad seeing you with a clean-shaven head.

''Please, Sindu, why don't you try to understand our feelings?' I tried to plead with her.'Dad, you saw how difficult it was for me to eat that Curd Rice'. Sindu was in tears. 'And you promised to grant me whatever I ask for. Now, you are going back on your words. Was it not you who told me the story of King Harishchandra, and its moral that we should honor our promises no matter what?'It was time for me to call the shots. 'Our promise must be kept.''

Are you out of your mind?' chorused my mother and wife.'No. If we go back on our promises, she will never learn to honor her own. Sindu, your wish will be fulfilled.'With her head clean-shaven, Sindu had a round-face, and her eyes looked big and beautiful.

On Monday morning, I dropped her at her school. It was a sight to watch my hairless Sindu walking towards her classroom. She turned around and waved. I waved back with a smile.

Just then, a boy alighted from a car, and shouted, 'Sinduja, please wait for me!' What struck me was the hairless head of that boy. 'May be, that is the in-stuff', I thought.'Sir, your daughter Sinduja is great indeed!' Without introducing herself, a lady got out of the car, and continued,' that boy who is walking along with your daughter is my son Harish.

He is suffering from... leukemia.' She paused to muffle her sobs. Harish could not attend the school for the whole of the last month. He lost all his hair due to the side effects of the chemotherapy.. He refused to come back to school fearing the unintentional but cruel teasing of the schoolmates. 'Sinduja visited him last week, and promised him that she will take care of the teasing issue.

But, I never imagined she would sacrifice her lovely hair for the sake of my son! Sir, you and your wife are blessed to have such a noble soul as your daughter.'I stood transfixed and then, I wept. 'My little Angel, you are teaching me how self-less real love is!'

An Incredible Love Story

An incredible love story has come out of China recently and managed to touch the world.

It is a story of a man and an older woman who ran off to live and love each other in peace for over half a century.The 70-year-old Chinese man who hand-carved over 6,000 stairs up a mountain for his 80-year-old wife has passed away in the cave which has been the couple's home for the last 50 years.

Over 50 years ago, Liu Guojiang a 19 year-old boy, fell in love with a 29 year-old widowed mother named Xu Chaoqin..In a twist worthy of Shakespeare's Romeo and Juliet, friends and relatives criticized the relationship because of the age difference and the fact that Xu already had children.At that time, it was unacceptable and immoral for a young man to love an older woman..

To avoid the market gossip and the scorn of their communities, the couple decided to elope and lived in a cave in Jiangjin County in Southern ChongQing Municipality.In the beginning, life was harsh as hey had nothing, no electricity or even food.

They had to eat grass and roots they found in the mountain, and Liu made a kerosene lamp that they used to light up their lives.Xu felt that she had tied Liu down and repeatedly asked him, 'Are you regretful? Liu always replied, 'As long as we are industrious, life will improve.'In the second year of living in the mountain, Liu began and continued for over 50 years, to hand-carve the steps so that his wife could get down the mountain easily.Half a century later in 2001, a group of adventurers were exploring the forest and were surprised to find the elderly couple and the over 6,000 hand-carved steps.

Liu MingSheng, one of their seven children said, 'My parents loved each other so much, they have lived in seclusion for over 50 years and never been apart a single day. He hand carved more than 6,000 steps over the years for my mother's convenience, although she doesn't go down the mountain that much.'The couple had lived in peace for over 50 years until last week. Liu, now 72 years, returned from his daily farm work and collapsed. Xu sat and prayed with her husband as he passed away in her arms.

So in love with Xu, was Liu, that no one was able to release the grip he had on his wife's hand even after he had passed away.

'You promised me you'll take care of me, you'll always be with me until the day I died, now you left before me, how am I going to live without you?'Xu spent days softly repeating this sentence and touching her husband's black coffin with tears rolling down her cheeks.

In 2006, their story became one of the top 10 love stories from China , collected by the Chinese Women Weekly. The local government has decided to preserve the love ladder and the place they lived as a museum, so this love story can live forever.

காதல் என்பது புனிதமானது

காதல் என்பது ஒரு அழகான உணர்வு, காதலர்கள் எப்படியாலும் இருக்கலாம் ஆனால் காதல் என்பது புனிதமானது.

*சமீபத்தில் நான் படித்த ஒரு நல்ல கட்டுரை..*

உடைந்த கண்ணாடி உடைந்தது தான். ஒட்டுப் போட்டாலும் கீறலின் அடையாலம் எப்போதும் இருக்கத் தான் செய்யும். உடைந்த கண்ணாடியை தூக்கி எறிந்துவிடுவது உசிதம்." மேற்கண்ட வார்த்தையும் வரிகளும் நேற்றிரவு முழுக்க என்னை நித்திரைகொள்ள விடவில்லை, மனதைக் இக்கேள்வி குடைந்து கொண்டே இருந்தது. "கண்ணாடிகளா உறவுகள் ? ஒருபுறம் பாதரசம் பூசப்பட்ட முகம்பார்க்கும் கண்ணாடிகள் என்று உறவைக்கொண்டால் ஒன்று பொருந்தும் நீங்கள் என்ன செய்கின்றீர்களோ அதையே அதுவும் முன்காட்டும் ஆனாலும் அதிலும் இடம் வலமாய், ஆகவே உறவுகளைக் கண்ணாடிகள் என்றுசொல்வது உண்மைதானா?!!!

"குற்றம்பார்க்கில் சுற்றம் இல்லை" என்கின்ற பழமொழி எனக்கு மிகப் பிடிக்கும் நிறைவான மனிதர்கள் என்று யாரும் இல்லை. 'சமூகவிரோதிகளோ, தீவிரவாதிகளோ இவர்களைத் தள்ளி வைத்துவிடுங்கள் இது விதண்டாவாதத்துக்கான நேரம் அல்ல! நாம் ஒவ்வொருவரும் எங்கள் எங்கள் நிலையில் செய்வது 'சரி" என்றுதான் ஒப்புக்கொள்கின்றோம் அதையே இன்னொருவர் செய்யும் போது அது தப்பாகிவிடும் வேளையில்...நாம் தவறே செய்யாதவர்கள் போன்று 'அதிகாரம்" பண்ண முற்படுகின்றோம். "நீரடித்து நீர் விலகுவதில்லை" என்று சொல்வார்களே உறவுகளும் அப்படித்தான் தான் ஆடா விட்டாலும் தன் சதையாடும் என்று பழமொழிகளை உணர்ந்துதான் சொல்லி வைத்தார்கள். இதைப்பற்றிய சிந்தனையில் இருந்த போது.....

'நித்தியானந்தா சுவாமிகளின் ஒரு சத்சங்கம் இதற்கேற்றது போலவே அமைந்தது....அது கீழ்வருமாறு:

இல்லமும், உள்ளமும் தித்திக்க" என்ற தலைப்பில் தியான சத்சங்கம் நடத்திக்கொண்டிருந்த போது ஒரு மாணவர் கேட்டார் "காதல் என்பது மனிதனுக்கு அவசியமான ஒன்றுதானா? அது இல்லாமல் வாழவே முடியாதா? என்று என்னிடம் கேட்டபோது சொன்னேன். *"*உங்களுக்கே தெரியாமல் உங்களுக்குள் இருக்கும் அளவு கடந்த அன்பை வெளிக்கொண்டுவரும் இனிய நிகழ்வுதான் காதல். உங்களை உங்களுக்கே புரியவைப்பதுதான் உறவு. உங்களை உங்களுக்கே கண்டுபிடித்துத் தருவது. நானா இப்படி மாறிப்போனேன்? எனக்குள்ளா இவ்வளவு ரசிப்புத்தன்மையும் சகிப்புத்தன்மையும் ஒளிந்திருந்தது? என்னால் இன்னொரு மனிதருக்காக தியாகம் செய்ய முடியுமா?** என்று உங்களை வியப்பிற்குள்ளும் ஆச்சரியத்திற்குள்ளும் ஆழ்த்துமளவிற்கு வளர வைப்பதுதான் உறவு, அன்பு காதல் இத உணர்த்துபவர் தான் காதலர். எனக்குள்ளா இவ்வளவு சக்தியும் ஒளிந்திருந்தது? என்னிடமிருந்துதான் இவ்வளவு புத்திசாலித்தனமும் வெளிப்பட்டதா?! எங்கிருந்து இவ்வளவு ஆனந்தமும் ஞானமும் எனக்குக் கிடைத்தது? என உங்களைப் பார்த்து நீங்களே ஆச்சரியப்படுமளவிற்கு உங்களை வளர வைப்பவர் தான் குருநாதர்.

இந்த ஆழ்ந்த உறவைத்தான் காதல் அன்பு, பக்தி என்று சொல்கின்றோம். விழிப்புணர்வோடு செயல்பட ஆரம்பித்தால் உறவுகள் கூட உங்களைத் தியானத்தில் ஆழ்த்தும். துரத்தும் நாயைக் கண்டதும் பயந்து நடுங்கக் கூடிய இளம்பெண்ணாக ஒருவர் வளர்ந்திருக்கலாம். ஆனால் தான் பெற்ற கைக்குழந்தையோடு நடந்து சென்றுகொண்டிருக்கும்போது தன் குழந்தையைத் தாக்க வந்தது புலியாக இருந்தால் கூட அதைக் கையிலிருக்கும் முறத்தைக்கொண்டு துரத்துமளவிற்கு சக்தி வந்துவிடும். இதுதான் உறவு. இதுதான் அன்பு.. மனிதனை வளரச்செய்யும் அன்பு மனிதனுக்குத் தேவையானதுதான்.

சூஃபி ஞானியிடம் குடும்பஸ்தர் ஒருவர் இப்படியொரு கேள்வியைக் கேட்டார்" புதிதாய் மனிதர்களிடம் பழகுவதற்கு அச்சமாக இருக்கிறது. சில நேரங்களில் இந்த அச்சம் உச்சத்திற்குபோய் வீட்டிலிருக்கும் நான்கைந்து நபர்களிடம் மாட்டிக்கொள்வதற்குப் பதிலாக நான்கைந்து செல்லப் பிராணிகளை வாங்கி அவற்றோடு மட்டுமே நிம்மதியாய் வாழ்ந்துவிடலாமா என்றெல்லாம் தோன்றுகின்றது இது சரியா? அதற்கு ஞானி சொன்னார் " மிருகங்களோடு பழகுவது வெகு சுலபம்.

ஏனென்றால் அவை உங்கள் அகங்காரத்தைப்பாதிப்பதில்லை. ஆனால், மனிதர்களோடு பழகும் ஒவ்வொரு நொடியும் உங்களின் அகங்காரத்துக்கு அடி விழுந்துகொண்டே இருக்கும் அகங்காரத்தை விட்டுவிடத் தயாராயில்லாதவருக்குத்தான் தனக்கு மட்டும்தொடர்ந்து அடிவிழுவது போலவே இருக்கும். அகங்காரத்தை விட்டுவிடத் தயாராய் இருக்கும் ஒருவருக்கு மனிதர்களோடு பழகுவதென்பது இனிமை மிகுந்த ஒன்றாக இருக்கும்.

அகங்காரத்தை விட்டுவிடத் தயாராயில்லாதவருக்குத்தான் தனக்கு மட்டும்தொடர்ந்து அடிவிழுவது போலவே இருக்கும். அகங்காரத்தை விட்டுவிடத் தயாராய் இருக்கும் ஒருவருக்கு மனிதர்களோடு பழகுவதென்பது இனிமை மிகுந்த ஒன்றாக இருக்கும். நீங்கள் இப்போது முடிவு செய்ய வேண்டியது மனிதர்களா? மிருகங்களா என்பதல்ல 'அகங்காரத்தை விட்டு விடலாமா இல்லையா என்பதை".... நாம் பல வேதனைகளை மனதில் பிடித்து வைத்துக்கொண்டிருக்கின்றோம் மனதில் பிடித்து வைத்திருக்கும் தேவையில்லாத உணர்வுகளை விட ஆரம்பித்தாலே அகங்காரத்தின் பிடி தளர்ந்துவிடும் .

அகங்காரத்தின் பிடி தளர்ந்து விட்டால் இம்மூன்று அதிசயங்கள் நிகழும்

1. புதுமனிதர்களைப் பார்ப்பதே இனிமையாய் இருக்கும்

2. அவர்களோடு பழகுவதை நினைத்தாலே அது பரவசமாய் இருக்கும்

3.பழக ஆரம்பித்துவிட்டால் அது ஆனந்தமாயிருக்கும்.

என சொல்லி முடித்தார் ஆனந்தமாய் வாழ்ந்த சூஃபி ஞானி.. உறவுகள் கண்ணாடிகள் அல்ல...நாம்தான் கண்ணாடி போல் வெகு சீக்கிரத்தில் ஒரு கல்லுப்பட்டாலே உடைந்து போய் விடுகின்றோம்.

எந்தப்பிரச்சனைக்கும் முதலில் காரணி என்ன என்பதை எண்ணிப் பாருங்கள். அந்தக் காரணத்துக்கு நீங்களே கூட ஒருவராய் இருக்கலாமோ என்று சிந்தியுங்கள். அப்படி இருக்கும் பட்சத்தில் உங்களுக்கு பிரச்சனைக்கான தீர்வு மிக எளிதாகக் கிடைத்துவிடும். கோபத்தின் உச்சத்திலோ பிரச்சனையில் சிக்கலிலோ வேதனை மிகுந்த சூழ்நிலையிலோ வார்த்தைகளைக் கொட்டி விடாதீர்கள். அடுத்த மனிதனைக் காயப்படுத்தினாலும் அந்தப் பட படப்பும் துடிப்பும் உங்களை வெகுவாகத் தாக்கும். 'சொல்லப்பட்ட சொல்லுக்கு நீங்களே பொறுப்பு" என்பதை உணருங்கள். உறவுகள் அற்புதமானது. காதல் புனிதமானது. வாழ்க்கை ஆனந்தமானது. உணருங்கள்.உறவை நட்பை அன்பால் மட்டுமே ஆராதியுங்கள்.

படித்ததில் பிடித்தது...

அன்புடன்

விஜய்.....

காதலில் நம்பிக்கை

காதலின் அடித்தளம் அல்லது அனைத்து உறவுகளின் அடித்தளமும் நம்பிக்கை தான்.உதாரணத்துக்கு தாய்மை, அம்மா தன்னுடைய மகன் என்ன தான் தவறு செஞ்சாலும், என் மகன் அப்படி பண்ணவே மாட்டன் அவன் என் பிள்ளைனு சொல்ல்வாங்க பாருங்க அது தான் நம்பிக்கை. அவன் திருடனே என்றாலும் எல்லோரும் அவன் மேல நம்பிக்கை இழந்தாலும், தாய் மட்டும் தான் அந்த உண்மை அன்பு தருவாள்.

இந்த அளவில்லா நம்பிக்கை காதல் தருதுனா அது தாங்க உண்மை. அந்த நம்பிக்கை தான் எல்லா பிரிச்சனையின் காரணம்.

காதலுக்கும் அம்மாவுக்கும் என்ன சம்மதம் என்றால் - இந்த கால கட்டுத்துல அம்மா மனைவி இவங்க இருண்டு பேரை தவிர வேற யாருமே உண்மை அன்பு தருவதில்லை.

இதுவே நம்ம மனசுல காதலி மட்டும் தாயவிட ஒரு படி மேல போயிட்ட அவ்ளோ தான் அந்த இன்பம், அந்த அன்பு தரும் நம்பிக்கை இருக்கு பாருங்க அது தான் காதல். இந்த நம்பிக்கைக்கு தான் இப்ப எல்லாம் எங்கறோம். இந்த நம்பிக்கை வெளியில இருந்து பார்த்தா பைத்தியகாரத்தனமா இருக்கும், ஆனா இந்த அளவுகடந்த காதல் தான் எல்லோரையும் கட்டி போடுது.

அந்த நம்பிக்கை தெளிவான முழுமையான புரிதலில் மட்டுமே வரும், அப்போ அவன் என்ன பண்ணாலும், எங்க போனாலும் நம்பிக்கை அவன வழி நடத்தும். இதுவே அந்த நம்பிக்கை சின்னதா காதல்ல மட்டும் குறைந்தது அதை விட பெரிய கொடுமை வேற எதுவுமே இல்லை. அவன் பண்ணும் சில சின்ன சின்ன விஷயம் கூட ரும்ப பெரிய சந்தேகத்தை கொடுக்கும். (சும்மா சின்ன mailku கூட குற்றம் கண்டுபிடிக்கரவங்க இருகாங்க நாட்ல).

இந்த சந்தேகம் பற்றி corporate culture என்ற தனி பதிவுல நிறைய பேசுவோம். In this modern culture காதலின் அடித்தளம் எந்த அளவுக்கு அடி வாங்குது என்றத தெளிவா இன்னும் யோசிக்கவேண்டும். இந்த exposure மனநிலை பல சந்தேகத்துக்கு காரணமா இருக்கு. அதனால முழுமையான நம்பிக்கை இல்லனா, காதல்னு சொல்லவே கூடாது. So unconditional love, தாய்மை இல்லாத, நம்பிக்கை இல்லாத காதலை, காதல் என்று சொல்லிதிறிவதில் அர்த்தமே இல்ல. இது எப்பவும் ஒரு insecurity -ஐ கொடுக்கும்.

So நம்பிக்கை என்பது...

Trust should be like the feeling of a one year old baby when you throw him in the air; he laughs, because he knows you will catch him.................That's Trust.

இப்படி நம்பிக்கை பற்றி சொல்லனும்னா நிறையவே சொல்லலாம், காதல் காதல் காதல் காதல் காதல் காதல் காதல் காதல் காதல் இப்படி தான் திருப்பி திருப்பி விளக்கம் வரும்.